باسمه تعالی
سلام
حس خیلی خوبی دارم
نمایه زنی فیلم های لشکر 25 کربلا امروز تموم شد
تا الان و قبل اتمام کار تو همین 1 ماه 2 تا خانواده از بابل و ساری تونستن فیلم پسرشون که شهید شده رو ببینند و بعد از 30 سال تونستن پسرشونو یه جوری تو فیلم ها پیدا کنن.
وقتی پای حرف مادرشون مینشینی دلت نمیخواد پاشی
فقط ادم دلش گریه میخواد
چه بچه هایی از وطنم رفتن برای اینکه ما بمونیم. و حالا چی شد؟؟ ما چیکار کردیم؟؟ ما چ کردیم جز خون کردن دل مادرشون؟؟ جز رواج بی حیایی و بی غیرتی؟؟
خدایا خودت کمکمون کن
التماس دعا....